حافظه رم چیست؟

حافظه رم چیست؟

‌RAM یا Random Access Memory گونه‌ای از حافظه برای ذخیره‌سازی داده‌هاست که اجازه می‌دهد فایل‌ها در مدت زمانی کوتاه نوشته و خوانده شوند؛ بدون اینکه در این خواندن و نوشتن تقدم و تأخر زمانی اهمیتی داشته باشد.‌ حافظه رم به دلیل سرعت بالای آن در خواندن و نوشتن از سایر حافظه‌ها‌، از جمله دیسک سخت است.

رم به سیستم شما اجازه می‌دهد ‌با سرعت بالا به داده‌های مورد نیاز دسترسی داشته باشد و در نتیجه رم تأثیر بالایی بر سرعت عملکرد سیستم شما دارد. نکته دیگر آنکه رم یک حافظه موقتی است که پس از هر بار راه‌اندازی دوباره سیستم عامل تمامی داده‌های ذخیره شده ‌روی آن پاک می‌شود.

 

این امر از رم یک حافظه موقت عالی برای ذخیره‌سازی داده‌ها می‌سازد که برای برنامه‌هایی که نیاز به دسترسی سریع و مداوم به داده‌ها دارند، به کار گرفته می‌شود. برای مثال اگر از یک واژه‌پرداز برای نوشتن یک متن استفاده کنید، در حالی که مشغول ویرایش هستید، اطلاعات و داده‌های آن ‌روی رم ذخیره می‌شود تا در حین ویرایش، بتوانید به شکل زنده همه تغییرات اعمال شده را در آن واحد ببینید.

اساسا دو گونه متفاوت از رم وجود دارد: استاتیک یا ثابت و دینامیک یا متغیر. رم دینامیک یا DRAM زمان دسترسی ‌حدود ۶۰ نانو ثانیه (یک میلیاردم ثانیه) را مقدور می‌سازد، در حالی که SRAM یا رم استاتیک زمان دسترسی ۱۰ نانو ثانیه دارد. با ‌وجود این، DRAM به دلیل هزینه کمتر آن بیشتر مورد اقبال و استفاده است.

چه میزان رم ‌روی سیستم شما نصب شده؟

برای فهمیدن آنکه اکنون سیستم شما‌ از چه میزان رم برخوردار است، کافی است از روی دسکتاپ خود ‌روی آیکون Computer و یا در Explorer بر ‌This PC کلیک راست کرده و گزینه Properties را انتخاب کنید.

این کار پنجره‌ای ‌باز می‌کند که تمامی اطلاعات سیستم شما را‌ کلی ارائه می‌کند. در اینجا در ذیل بخش System می‌توانید میزان رم سیستم خود را که با Installed Memory مشخص شده، پیدا کنید.

نکته آنکه اگر سیستم عامل شما از نوع ۳۲ بیتی باشد، تنها از ۴ گیگابایت رم و نه بیشتر پشتیبانی می‌کند و در این حالت، شاید در این پنجره، میزان رم نمایش داده شده، کمتر از میزان رم نصب شده بر ‌سیستم باشد. همچنین اگر کارت گرافیک سیستم شما حافظه مخصوص به خود نداشته باشد، از رم سیستم برای انجام عملیات گرافیکی استفاده خواهد کرد.

چگونه بیشترین بازدهی را از رم سیستم داشته باشیم؟

بهترین کاربران آنهایی هستند که می‌دانند چگونه بیشترین بهره را از رم سیستم خود ببرند. یک راه استفاده بهینه از رم، بهره‌گیری از قابلیت ReadyBoost است؛ ابزاری ‌که از ویندوز ویستا در دل این سیستم عامل تعبیه شده ‌و می‌تواند از یک فلش USB به عنوان یک رم اضافی برای سیستم استفاده کند.

البته این ابزار به اندازه خرید یک رم اضافه برای سیستم کاربردی نیست؛ اما یک راه کار ساده و اساسی و در اغلب موارد پاسخگو و کم هزینه برای افزایش سرعت سیستم است. به ویژه اگر از یک سیستم بسیار کند رنج می‌برید.

راه دیگر آنکه بیشتر از ابزار Task Manager استفاده کرده و در استفاده از آن استاد شوید. هرچند این کار پیش پا افتاده به نظر می‌آید، شک نکنید حرفه‌ای‌ترین کاربران ویندوز کسانی هستند که همواره پنجره Task Manager در کنار سایر برنامه‌ها در سیستم آن‌ها باز است و مدام پروسه‌ها و عملکرد سیستم را رصد می‌کنند.

در این پنجره ستون Memory بسیار مورد علاقه ماست. اگر متوجه شدید که نرم‌افزاری بدون هیچ استفاده ضروری در حال بلعیدن حافظه رم است، می‌توانید بدون هیچ تفکر اضافی آن را بسته و حتی Uninstall کنید. در این مورد به خصوص بر ‌نرم افزارهای Startup تمرکز کنید.

سیستم شما به چه میزان رم نیاز دارد؟

امروزه گویا برای آنکه یک سیستم چابک و سریع داشته باشید که از پس پردازش نرم‌افزارهای مدرن بر آید، باید رم سیستم را ارتقا دهید. ذکر چند نکته اساسی برای ارتقای رم سیستم ضروری است.

اکنون ‌با استانداردهای ۲۰۱۵ کف رم مورد نیاز سیستم برابر با ۴ گیگابایت است؛ یعنی به میزانی که سیستم از پس اغلب کارهای پردازشی مورد نیاز کاربر برآید. اما آنچه به عنوان یک حاشیه امنیت می‌توان ذکر کرد، داشتن ۸ گیگابایت رم به همراه یک سیستم عامل ۶۴ بیتی است، به ویژه اگر کارت گرافیکی رایانه شما واجد رم یا حافظه درونی خاص خود نباشد. این میزان رم خیال شما را از بابت اجرای نرم افزارهای معمول گرافیکی و پردازشی و همچنین اغلب بازی‌های موجود در بازار راحت می‌کند.

اما اگر به شکل ویژه و تخصصی در حوزه نرم‌افزارهای گرافیکی و بازی‌های مدرن مشغول هستید، قطعا میزان ۱۶ گیگابایت رم چیزی است که به آن نیاز دارید‌. بیش از این میزان رم به هیچ عنوان برای سیستم‌های خانگی و حتی شرکتی نیاز نیست، مگر آنکه هدف خاصی از کار با سیستم مقصود شما باشد.‌ تفاوت رم ۱۶ گیگابایت با ۳۲ گیگابایت در یک سیستم خانگی حتی برای انجام چندین پردازش سنگین عملا قابل احساس نیست (با توجه به مکانیزم مدیریت رم در سیستم عامل ویندوز).